Een kind kan op verschillende manieren verwaarloosd worden, zoals lichamelijk, maar ook psychisch, wat ook wel emotionele of affectieve verwaarlozing wordt genoemd. Van beide soorten verwaarlozing kan een kind zijn of haar hele leven last houden. De verwaarlozing van een kind heeft kenmerken, waar jij het aan zou kunnen herkennen.
Lichamelijke en psychische verwaarlozing
Er wordt onderscheid gemaakt tussen lichamelijke verwaarlozing en psychische verwaarlozing van een kind. Wordt er voor een langere periode niet voldaan aan de basisbehoeftes van een kind, dan spreek je van lichamelijke verwaarlozing. Hierbij kan je denken aan geen of weinig eten en drinken, maar ook het gebrek aan goede kleding en het ontbreken aan huisvesting valt hieronder. Er is sprake van psychische verwaarlozing van een kind op het moment dat er niet wordt voldaan aan pedagogische en emotionele behoeftes van een kind. Het ontbreken van positieve aandacht kan al een vorm zijn van emotionele verwaarlozing.
Hoe herken ik verwaarlozing van een kind?
Er zijn een aantal verwaarlozing kind kenmerken en kan op meerdere manieren door het kind zelf geuit worden. Lichamelijke verwaarlozing kan je bijvoorbeeld herkennen aan het plotseling afvallen in gewicht, het dragen van oude kleding, maar ook als een kind vaak en langdurig ziek is kan dit een teken zijn. Specifiek gedrag van een kind en hoe hij of zij met anderen omgaat kan ook duiden op verwaarlozing. Als je ziet dat een kind in een eigen wereld leeft, geen oogcontact durft te maken en niet mee kan komen met leeftijdsgenoten, kan het zijn dat er sprake is van affectieve verwaarlozing.
De gevolgen van emotionele mishandeling
Wellicht denk je dat de emotionele mishandeling kind gevolgen minimaal zijn, niets is minder waar. Het kan grote gevolgen hebben voor de ontwikkeling van het kind en daarnaast zijn of haar welzijn op de langere termijn. Emotionele mishandeling van een kind kan gevolgen hebben wanneer het kind volwassen is. Enkele voorbeelden van de gevolgen zijn: last hebben van een depressie, lijden aan een posttraumatische stress-stoornis of ze merken in het dagelijks leven dat hun stressniveau verhoogd is. De mishandeling kan dus het hele leven een rol blijven spelen.
